Η εκκολπωματική νόσος του παχέος εντέρου, επίσης γνωστή ως εκκολπωμάτωση, είναι μια κοινή πάθηση που χαρακτηρίζεται από ύπαρξη προεκβολών (σακουλάκια) στην εξωτερική επιφάνεια του παχέος εντέρου. Αυτές οι προεκβολές σχηματίζονται όταν ο βλεννογόνος (εσωτερικό τοίχωμα του παχέος εντέρου) προβάλλει μέσω του μυϊκού τοιχώματος. Αν και συχνά ασυμπτωματική, η εκκολπωμάτωση μπορεί να οδηγήσει σε επιπλοκές όπως εκκολπωματίτιδα, αιμορραγία, διάτρηση και απόφραξη του εντέρου.
Επιδημιολογία
Πρόκειται για μια κατάσταση η οποία παρατηρείται κυρίως στον δυτικό κόσμο. Επιπλέον, η συχνότητα εμφάνισης της εκκολπωματικής νόσου αυξάνεται με την ηλικία. Είναι λιγότερο συχνή σε άτομα κάτω των 40 ετών. Ωστόσο, προσβάλλει περίπου το ένα τρίτο των ατόμων άνω των 60 ετών και περίπου το 50% των ανθρώπων άνω των 70 ετών. Ειδικότερα, το σιγμοειδές κόλον, που βρίσκεται στην αριστερή πλευρά του παχέος εντέρου, είναι η πιο συχνά προσβεβλημένη περιοχή. Επιπλέον, υπάρχουν διαφορές μεταξύ των δύο φύλων, με τους άνδρες να προσβάλλονται κυρίως σε νεότερες ηλικίες και τις γυναίκες σε μεγαλύτερες ηλικίες.
Εκκολπωματική νόσος του παχέος εντέρου: Ποιοι παράγοντες συμβάλλουν στην ανάπτυξή της;
Διάφοροι παράγοντες συμβάλλουν στην ανάπτυξη εκκολπωμάτων, μεταξύ των οποίων:
- Διατροφή χαμηλή σε φυτικές ίνες: Μια διατροφή με έλλειψη φυτικών ινών μπορεί να οδηγήσει σε δυσκοιλιότητα, αυξάνοντας την πίεση στο παχύ έντερο και προάγοντας τον σχηματισμό εκκολπωμάτων.
- Γήρανση: Η διαδικασία της γήρανσης αποδυναμώνει το μυϊκό τοίχωμα του παχέος εντέρου, προδιαθέτοντας τα άτομα σε εκκολπωματική νόσο.
- Αυξημένη ενδοκοιλιακή πίεση: Καταστάσεις όπως η παχυσαρκία και οι έντονες εντερικές κινήσεις αυξάνουν την ενδοκοιλιακή πίεση, συμβάλλοντας στο σχηματισμό εκκολπωμάτων.
- Κληρονομική προδιάθεση: Το οικογενειακό ιστορικό εκκολπωματικής νόσου αυξάνει την πιθανότητα εμφάνισής της.
Στρατηγικές πρόληψης
Η πρόληψη της εκκολπωματικής νόσου περιλαμβάνει:
- Υιοθέτηση μιας διατροφής πλούσιας σε φυτικές ίνες
- Διατήρηση υγιούς βάρους και φυσική άσκηση
- Αποφυγή μακροχρόνιας χρήσης μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων
- Διακοπή του καπνίσματος
Αυτά τα μέτρα μπορούν να συμβάλουν στη μείωση του κινδύνου επιπλοκών και στη βελτίωση της συνολικής υγείας του παχέος εντέρου.
Εκκολπωματική νόσος παχέος εντέρου: Συμπτώματα
Αν και συχνά ασυμπτωματική, η εκκολπωματική νόσος του παχέος εντέρου μπορεί να εκδηλωθεί ως:
- Ήπιος κοιλιακός πόνος: Συνήθως γίνεται αισθητός στην αριστερή πλευρά της κοιλιάς.
- Κοιλιακή ένταση: Αίσθημα σφιξίματος ή δυσφορίας.
- Πυρετός: Υποδηλώνει πιθανή φλεγμονή.
- Αλλαγές στις συνήθειες του εντέρου: Όπως δυσκοιλιότητα ή διάρροια.
- Ναυτία και εμετός: Λιγότερο συχνές, αλλά μπορεί να εμφανιστούν σε σοβαρές περιπτώσεις.
Διάγνωση
Η διάγνωση των εκκολπωμάτων περιλαμβάνει κλινική εξέταση, λήψη του ιατρικού ιστορικού και απεικονιστικές εξετάσεις όπως βαριούχος υποκλυσμός , κολονοσκόπηση και αξονική τομογραφία , η οποία βοηθά στον εντοπισμό της φλεγμονής και στην αξιολόγηση της σοβαρότητας των εκκολπωμάτων, καθοδηγώντας τις κατάλληλες αποφάσεις θεραπείας. Ο βαριούχος υποκλυσμός και η κολονοσκόπηση εκτελούνται όταν το παχύ έντερο είναι σε ηρεμία.
Τι επιπλοκές μπορεί να παρουσιάσει η εκκολπωματική νόσος του παχέος εντέρου;
Οι επιπλοκές των εκκολπωμάτων μπορεί να περιλαμβάνουν:
- Αιμορραγία
- Διάτρηση του εντέρου
- Απόφραξη του εντέρου
- Συρίγγια
- Εκκολπωματίτιδα (φλεγμονή)
Αξίζει να σημειωθεί ότι πολλοί ασθενείς δεν έχουν επίγνωση της κατάστασής τους μέχρι να εμφανιστούν επιπλοκές.
Εκκολπωματίτιδα
Η εκκολπωματίτιδα, που χαρακτηρίζεται από φλεγμονή των εκκολπωμάτων, συχνά παρουσιάζεται με επαναλαμβανόμενα επεισόδια. Προσβάλλει κυρίως το σιγμοειδές κόλον και μπορεί να κυμαίνεται από ήπια, εντοπισμένη φλεγμονή έως σοβαρές περιπτώσεις που περιλαμβάνουν αποστήματα και διάτρηση.
Επιλογές θεραπείας
Οι θεραπευτικές προσεγγίσεις ποικίλλουν ανάλογα με τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων και με την γενική κλινική κατάσταση του ασθενούς. Αρχικά η συντηρητική αντιμετώπιση περιλαμβάνει αυξημένη πρόσληψη υγρών και κατανάλωση φυτικών ινών και είναι αποτελεσματική για πολλούς ασθενείς, μειώνοντας τα συμπτώματα και τις επιπλοκές. Όταν η γενική κατάσταση επιδεινώνεται (παρουσία έντονου πόνου, πυρετού , έμετων ) απαιτείται εισαγωγή στο νοσοκομείο , για ενδοφλέβια αντιβιοτική αγωγή και χορήγηση υγρών καθώς και για την εκτέλεση αξονικής τομογραφίας για την αξιολόγηση της βαρύτητας της νόσου. Η χειρουργική επέμβαση καθίσταται αναγκαία σε:
1. Περιπτώσεις απειλητικών για τη ζωή επιπλοκών ή
2. Σοβαρής υποτροπιάζουσας εκκολπωματίτιδας.
Οι χειρουργικές επιλογές περιλαμβάνουν:
- Κολεκτομή με προσωρινή κολοστομία μετά από οξεία επιπλοκή
- Κολεκτομή με ταυτόχρονη αναστόμωση
Η λαπαροσκοπική χειρουργική προσφέρει αρκετά πλεονεκτήματα, όπως:
- ελάχιστο τραύμα
- μειωμένο πόνο
- συντομότερη παραμονή στο νοσοκομείο
Σε περίπτωση που παρουσιάζετε συμπτώματα εκκολπωματικής νόσου του παχέος εντέρου, επικοινωνήστε άμεσα με τον έμπειρο Χειρουργό Λέοντα Ιούμπα για μια άμεση και αποτελεσματική λύση στο πρόβλημά σας.
