Θυρεοειδής αδένας: Θυρεοειδεκτομή
Η θυρεοειδεκτομή είναι η χειρουργική επέμβαση κατά την oποία αφαιρείται ο θυρεοειδής αδένας, είτε ολικώς κατά κανόνα, είτε μερικώς. Κατά την διάρκεια του τελευταίου αιώνα, η χειρουργική επέμβαση του θυρεοειδούς αδένα έχει εξελιχθεί από μια επικίνδυνη και αιματηρή επέμβαση σε μια ασφαλή εγχείρηση με ευνοϊκά αποτελέσματα και ελάχιστους μεγάλους κινδύνους, ειδικά όταν εκτελείται από έμπειρους χειρουργούς.
Η θυρεοειδεκτομή μπορεί να πραγματοποιηθεί σε διάφορες καλοήθεις και κακοήθεις καταστάσεις όπως:
- Όζοι θυρεοειδούς
- Βρογχοκήλη
- Υπερθυρεοειδισμός
- Αποφρακτική ή καταδυόμενη βρογχοκήλη
- Θηλώδης η θυλακειώδης καρκίνος θυρεοειδούς
- Μυελοειδής καρκίνος θυρεοειδούς
- Αναπλαστικός καρκίνος θυρεοειδούς
- Λέμφωμα του θυρεοειδούς
Με λίγες εξαιρέσεις, η θυρεοειδεκτομή είναι μια προγραμματισμένη επέμβαση. Έτσι θα πρέπει να αντιμετωπιστούν τυχόν άλλα σημαντικά ιατρικά ζητήματα (καρδιολογικά – πνευμονολογικά), πριν το χειρουργείο. Όλοι οι ασθενείς που υποβάλλονται σε χειρουργική επέμβαση θυρεοειδούς πρέπει να υποβληθούν σε απεικονιστική μελέτη του αδένα, εργαστηριακές εξετάσεις και ανάλογα την περίπτωση λαρυγγολογική εξέταση.
Η χειρουργική επέμβαση του θυρεοειδούς έχει πολύ χαμηλό ποσοστό μόλυνσης, επειδή είναι καθαρή επέμβαση και εκτελείται σε μια περιοχή με πλούσια αιμάτωση. Παρόλα αυτά μπορεί να χορηγηθεί προεγχειρητικά μία δόση αντιβίωσης. Περαιτέρω αντιβιοτική κάλυψη χρειάζονται οι ασθενείς που μπορούν να αναπτύξουν λοίμωξη στο χειρουργικό τραύμα, όπως οι ασθενείς με άλλα προβλήματα υγείας ή οι ανοσοκατασταλμένοι. Η προφύλαξη από φλεβική θρόμβωση γίνεται επιλεκτικά, διότι μετεγχειρητικά οι ασθενείς κινητοποιούνται γρήγορα από την ίδια ημέρα. Η αναισθησία στην θυρεοειδεκτομή είναι γενική και εξαιρετικά σπάνια επιλέγεται η τοπική αναισθησία.
Ο ασθενής τοποθετείται στο χειρουργικό τραπέζι σε ύπτια θέση, συνήθως με τον λαιμό σε έκταση. Ένα ρολό τοποθετείται εγκάρσια κάτω από τους ώμους για να διευκολύνει την έκταση του λαιμού. Η υπερβολική έκταση του λαιμού κατά την διάρκεια της εγχείρησης μπορεί να οδηγήσει σε μετεγχειρητικό πόνο. Το δέρμα του πρόσθιου λαιμού και μέχρι το στήθος πρέπει να καθαριστεί. Μια τομή Kocher γίνεται στην πρόσθια επιφάνεια του λαιμού 2 ή 3 δάκτυλα πάνω από τον σφαγιτιδικό βόθρο. Αν είναι δυνατόν, αξίζει η προσπάθεια τοποθέτησης της τομής σε μια υπάρχουσα πτυχή του δέρματος. Το μήκος της τομής θα πρέπει να βασίζεται στο μέγεθος του θυρεοειδούς αδένα. Μία μεγαλύτερη τομή μπορεί να χρειαστεί εάν ο ασθενής είναι παχύσαρκος, όταν ο αδένας είναι μεγάλος ή ο λαιμός έχει μικρότερο μήκος λόγω κυφοσκολίωσης. Μετά την διατομή του δέρματος συνεχίζουμε με την διατομή με διαθερμία του μυώδους πλατύσματος, ενός μύ με μόνο λίγα χιλιοστά πάχος. Κάτω από το μυώδες πλάτυσμα παρασκευάζεται το πλάνο, ψηλά μέχρι το θυρεοειδικό χόνδρο, χαμηλά μέχρι το σφαγιτιδικό βόθρο και πλάι μέχρι τους στερνοκλειδομαστοειδείς μύες.
Μετά ανευρίσκεται στην μέση γραμμή η ραφή μεταξύ των μυών που σκεπάζουν τον θυρεοειδή αδένα και ανοίγεται σε ένα πλάνο που δεν υπάρχουν αγγεία. Ξεκινώντας από την μέση γραμμή, ο θυρεοειδής αδένας παρασκευάζεται προς τα πλάγια σε στενή επαφή με την θυρεοειδική κάψα. Όταν η παρασκευή φτάσει στα πλάγια όρια του θυρεοειδούς, η μέση θυρεοειδική φλέβα ανευρίσκεται, απολινώνεται και διακόπτεται. Αυτό επιτρέπει την περαιτέρω παρασκευή του θυρεοειδικού λοβού από την οπίσθια πλευρά και εμφάνιση της τραχειοοισοφαγικής αύλακας.
Τα αγγεία του άνω πόλου του θυρεοειδούς παρασκευάζονται και διατέμνονται όσο γίνεται πιο κοντά από τον άνω πόλο του λοβού, για να αποφύγουμε την κάκωση του άνω λαρυγγικού νεύρου. Η παρασκευή συνεχίζεται προς τα κάτω κατά μήκος της πλάγιας πλευράς του θυρεοειδικού λοβού. Η πλήρης κινητοποίηση του άνω πόλου του λοβού μπορεί να βοηθήσει στην αναγνώριση του κάτω λαρυγγικού νεύρου.Το κάτω λαρυγγικό νεύρο θα πρέπει να ταυτοποιηθεί στην τραχειο- οισοφαγική αύλακα και να προστατευθεί. Τα αγγεία του κάτω πόλου μετά την ανεύρεση , απολινώνονται και διατέμνονται. Αυτό επιτρέπει την περαιτέρω απομάκρυνση του λοβού από την τραχεία.
Με την διαχώριση του ισθμού από την τραχεία και αφαίρεση οσο ψηλά γίνεται του πυραμιδικού λοβού, ολοκληρώνεται η λοβεκτομή. Για μια ολική θυρεοειδεκτομή η παρασκευή συνεχίζεται στον άλλο λοβό με απλή έλξη του κινητοποιημένου ισθμού, για να βοηθήσει την έκθεση του άλλου λοβού. Μετά την αφαίρεση των δύο λοβών του θυρεοειδούς αδένα πραγματοποιείται η ολική θυροειδεκτομή. Πριν το κλείσιμο, το χειρουργικό πεδίο ελέγχεται για αιμόσταση. Στήν συνέχεια οι μύες που καλύπτουν τον θυρεοειδή συμπλησιάζονται με απορροφήσιμο ράμμα.Το πλάτυσμα μυός επίσης κλείνεται με απορροφήσιμα ράμματα και στο τέλος κλείνεται το δέρμα. Η παροχέτευση τοποθετείται ανάλογα με τις συνθήκες διεξαγωγής της επέμβασης και παραμένει συνήθως για ένα ή δυο 24 ωρα.
Η ολική θυρεοειδεκτομή είναι η επέμβαση εκλογής για ασθενείς με νόσο του Graves, για μυελοειδή καρκίνο, για τους διαφοροποιημένους καρκίνους θυρεοειδούς και για μεγάλη πολυοζώδη βρογχοκήλη. Ελάχιστη αποδεκτή έκταση της θυρεοειδεκτομής είναι η λοβεκτομή και εφαρμόζεται σε λίγες περιπτώσεις ασθενών, όπως αυτοί με τοξικό αδένωμα.
Εάν ένας παραθυρεοειδής αδένας τραυματίζεται η αφαιρείται κατά την διάρκεια της θυρεοειδεκτομής, γίνεται αυτομεταμόσχευση. Η τοποθέτηση ρουτίνας μίας παροχέτευσης μετά από θυρεοειδεκτομή δεν είναι απαραίτητη. Ωστόσο εάν ο θυρεοειδής είναι πολύ μεγάλος ή η παρασκευή του είναι εκτεταμένη, μπορεί να τοποθετηθεί κλειστή παροχέτευση προς αποφυγή συλλογής υγρών.
Δυνητικά οι επιπλοκές της χειρουργικής του θυρεοειδούς περιλαμβάνουν: το σέρωμα, το αιμάτωμα τραύματος, παροδική υποασβεσταιμία λόγω υποπαραθυρεοειδισμού, παροδική ή μόνιμη βραχνάδα ή αλλαγή της φωνής λόγω κάποιου οιδήματος ή τραυματισμού του λαρυγγικού νεύρου και παροδική δυσφαγία. Γενικά τα ποσοστά των επιπλοκών είναι χαμηλώτερα έως μηδενικά, όταν ο ασθενής χειρουργείται από έμπειρο χειρουργό και προεγχειρητικά υπάρχει πλήρης λήψη του ιστορικού του ασθενούς καθώς και κλινικοεργαστηριακή εξέταση.
Μετά την χειρουργική επέμβαση θυρεοειδούς, οι ασθενείς παραμένουν στην κλινική συνήθως 1 ή 2 ημέρες για παρακολούθηση. Σιτίζονται και κινητοποιούνται την ίδια ημέρα.Τα ράμματα αφαιρούνται μετα απο 4 ημέρες.
