Ο καρκίνος παχέος εντέρου είναι μια σοβαρή ασθένεια που επηρεάζει το τοίχωμα του εντέρου και χαρακτηρίζεται από ανεξέλεγκτο πολλαπλασιασμό των κυττάρων. Είναι ένας από τους πιο κοινούς καρκίνους παγκοσμίως, ιδιαίτερα διαδεδομένος τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες. Αποτελεί την τρίτη πιο συχνή μορφή καρκίνου. Ένας πολύποδας που αναπτύσσεται στο τοίχωμα του παχέος εντέρου θεωρείται μια από τις συχνές αιτίες για την εκδήλωση του καρκίνου. Οι πολύποδες είναι αρκετά συχνοί όσο προχωράμε στην ηλικία. Οι περισσότεροι είναι καλοήθεις. Ορισμένοι τύποι πολυπόδων μπορεί να μετατραπούν σε καρκίνο με την πάροδο του χρόνου (συνήθως μετά από πολλά χρόνια). Η πιθανότητα ένας πολύποδας να μετατραπεί σε καρκίνο εξαρτάται από τον τύπο του πολύποδα, το μέγεθός του, τον αριθμό τους (πάνω από τρεις) , και την ιστολογική του εικόνα (δυσπλασία των κύτταρων).
Παράγοντες Κινδύνου
Οι παράγοντες κινδύνου για τον καρκίνο παχέος εντέρου είναι ποικίλοι και περιλαμβάνουν γενετικούς, περιβαλλοντικούς και τρόπου ζωής παράγοντες. Άρα παράγοντας κινδύνου θεωρείται οτιδήποτε το οποίο αυξάνει την πιθανότητα εκδήλωσης κάποιας νόσου. Αλλά το να έχεις έναν παράγοντα κινδύνου, η ακόμα και πολλούς , δεν σημαίνει ότι θα εκδηλώσεις την ασθένεια. Μερικοί ασθενείς που νοσούν μπορεί να μην έχουν γνωστούς παράγοντες κινδύνου. Ορισμένοι παράγοντες κινδύνου όπως κάπνισμα, διατροφικές συνήθειες μπορούν να αλλαχθούν , ενώ άλλοι όπως η ηλικία , η κληρονομικότητα δεν μπορούν να αλλαχθούν. Οι σημαντικότεροι παράγοντες κινδύνου είναι:
- Ηλικία
- Οικογενειακό Ιστορικό
Το οικογενειακό ιστορικό είναι ένας από τους πιο καθοριστικούς παράγοντες κινδύνου. Σχεδόν το 25% των περιπτώσεων καρκίνου παχέος εντέρου εμφανίζονται σε συγγενείς πρώτου βαθμού. Κληρονομικοί καρκίνοι, όπως η Οικογενής Πολυποδίαση (FAP) και το σύνδρομο Lynch, αν και σπάνιοι, αποτελούν περίπου το 5% των περιπτώσεων.
- Παχυσαρκία
Η παχυσαρκία αποτελεί σημαντικό παράγοντα κινδύνου.
- Κάπνισμα
Το κάπνισμα διπλασιάζει τον κίνδυνο εμφάνισης πολυπόδων, ιδιαίτερα σε άτομα που καπνίζουν περισσότερα από 30 τσιγάρα την ημέρα. Ο κίνδυνος αυξάνεται ακόμη περισσότερο όταν υπάρχει γενετική προδιάθεση,
- Κατανάλωση αλκοόλ
- Κατανάλωση Κόκκινου Κρέατος
Η κατανάλωση κόκκινου κρέατος αυξάνει τον κίνδυνο καρκίνου παχέος εντέρου .
- Φλεγμονώδεις Νόσοι του Εντέρου
Οι φλεγμονώδεις νόσοι του εντέρου, όπως η ελκώδης κολίτιδα και η νόσος του Crohn, αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου παχέος εντέρου. Χρόνιες φλεγμονές μπορούν να προκαλέσουν μεταλλάξεις που οδηγούν σε νεοπλάσματα. Ωστόσο, η βελτίωση των φαρμάκων και η συστηματική παρακολούθηση με κολονοσκοπήσεις έχουν μειώσει τα ποσοστά καρκίνου σε αυτούς τους ασθενείς.
Η κατανάλωση φρούτων, λαχανικών και φυτικών ινών έχει προστατευτική δράση. Επιπλέον, η σωματική άσκηση φαίνεται να μειώνει τον κίνδυνο, αν και δεν είναι σαφές εάν η επίδραση αυτή είναι ανεξάρτητη ή σχετίζεται με άλλους παράγοντες όπως η διατροφή.
Συμπτώματα του Καρκίνου Παχέος Εντέρου
Ο καρκίνος παχέος εντέρου μπορεί να προκαλέσει διάφορα συμπτώματα, τα οποία συχνά αποδίδονται σε άλλες παθήσεις, καθυστερώντας έτσι τη διάγνωση.
Τα κύρια συμπτώματα περιλαμβάνουν:
- Αίμα στα κόπρανα
- Αναιμία
- Αλλαγές στις συνήθειες του εντέρου (δυσκοιλιότητα, διάρροια)
- Εύκολη κόπωση
- Μειωμένη όρεξη
- Ανεξήγητη απώλεια βάρους
- Κοιλιακό άλγος
Είναι σημαντικό να διερευνηθούν αυτά τα συμπτώματα αν επιμένουν για περισσότερο από δύο με τρεις εβδομάδες.
Διάγνωση
Η κολονοσκόπηση είναι η πιο αξιόπιστη εξέταση για τη διάγνωση του καρκίνου παχέος εντέρου. Μέσω της κολονοσκόπησης, ένας έμπειρος ιατρός μπορεί να εντοπίσει βλάβες στο έντερο και να λάβει βιοψία από ύποπτες μάζες, επιβεβαιώνοντας τη διάγνωση.
Καρκίνος Παχέος Εντέρου: Θεραπεία
Η θεραπεία του καρκίνου παχέος εντέρου γίνεται από μια ομάδα ειδικών που περιλαμβάνει:
- Χειρουργό
- Ογκολόγο
- Ακτινοθεραπευτή
- Παθολογοανατόμο
Η κύρια μέθοδος θεραπείας είναι η χειρουργική επέμβαση, η οποία περιλαμβάνει την αφαίρεση του τμήματος του εντέρου όπου εντοπίζεται ο όγκος (Κολεκτομή), μαζί με τους συνοδευτικούς λεμφαδένες και αγγεία. Τα αποτελέσματα είναι άριστα όταν δεν υπάρχουν μεταστάσεις( η νόσος δεν έχει φύγει από τον έντερο).
Μετά τη χειρουργική επέμβαση,(και όταν η νόσος έχει φύγει από το τοίχωμα του έντερου) ακολουθεί θεραπεία από ογκολόγο, η οποία μπορεί να περιλαμβάνει χημειοθεραπεία και ακτινοθεραπεία. Στον καρκίνο του ορθού και ανάλογα το στάδιο του όγκου μπορεί να χρειαστεί προεγχειριτικά χημειοακτινοθεραπεία. Αυτές οι θεραπείες βοηθούν στη μείωση του όγκου κάνοντας την χειρουργική επέμβαση πιο αποτελεσματική.
Σε περίπτωση που παρουσιάζετε συμπτώματα που σχετίζονται με τη λειτουργία του παχέος εντέρου, επικοινωνήστε άμεσα με τον έμπειρο Χειρουργό Λέοντα Ιούμπα για μια άμεση και αποτελεσματική διάγνωση και ένα εξατομικευμένο θεραπευτικό πλάνο.
