Κήλη Spiegel: Συμπτώματα, διάγνωση & θεραπεία
Κήλη Spiegel ή αλλιώς Σπιγγέλειος κήλη είναι μια σπάνια κήλη η οποία εκδηλώνεται συχνότερα στις γυναίκες παρά στους άνδρες, ειδικά μεταξύ των ηλικιών 30 έως 70 ετών. Το κηλικό χάσμα εντοπίζεται στη Σπιγγέλειο περιτονία, η οποία χωρίζει δύο ομάδες κοιλιακών μυών. Από την μία πλευρά είναι οι ορθοί κοιλιακοί μύες και από την άλλη πλευρά είναι οι λοξοί κοιλιακοί. Επομένως μιλάμε για μία πλαγία κήλη του κοιλιακού τοιχώματος, πιο κάτω από το επίπεδο του ομφαλού.
Υπάρχουν πολλοί παράγοντες κινδύνου που συνδέονται με την ανάπτυξη της Σπιγγέλειου κήλης, συμπεριλαμβανομένης της αυξημένης ενδοκοιλιακής πίεσης: π. χ. παχυσαρκία, πολλαπλές εγκυμοσύνες, χρόνιος βήχας (ειδικά στους καπνιστές) και παράγοντες που αποδυναμώνουν το κοιλιακό τοίχωμα: π. χ. διαταραχές του κολλαγόνου ή χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια.
Οι ασθενείς με Σπιγγέλειο κήλη μπορεί να είναι ασυμπτωματικοί όταν η κήλη ανιχνεύεται τυχαία κατά την εκτέλεση μιας απεικόνισης της κοιλιάς για άλλους λόγους. Τις περισσότερες φορές η κήλη παρουσιάζεται σαν μια διόγκωση μαλθακή δίπλα στον ορθό κοιλιακό μύ. Κατά την κλινική εξέταση, η κήλη μπορεί να ψηλαφισθεί. Ο πόνος που αναφέρεται στην περιοχή, είναι συνήθως υποφερτός. Όμως όταν υπάρχει συνεχώς πόνος συνοδευόμενος από εμέτους ή τάση προς έμετο και μετεωρισμός της κοιλίας, υποδηλώνεται περίσφιξη της κήλης η οποία είναι μια επείγουσα κατάσταση που διορθώνεται με την χειρουργική επέμβαση.
Πάνω από το 20% των Σπιγγέλειων κηλών στην πορεία τους παρουσιάζουν περίσφιξη. Όσο πιο στενό είναι το κηλικό στόμιο τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες περίσφιξης.
Η διάγνωση της κήλης γίνεται με την βοήθεια του ιστορικού και με την κλινική εξέταση. Κατά την φυσική εξέταση του ασθενούς διαπιστώνεται μια διόγκωση στην πλαγία κοιλιακή χώρα κάτω από το επίπεδο του ομφαλού. Αυτό διαπιστώνεται συνήθως σε αδύναμα άτομα. Όταν υπάρχει υπόνοια για την παρουσία της κήλης η οποία δεν εμφανίζεται στην κλινική εξέταση, για την διάγνωση είναι απαραίτητος ο υπέρηχος ή η αξονική τομογραφία της περιοχής.
Η δυσκολία ανεύρεσης της κήλης υπάρχει ιδιαίτερα στους παχύσαρκους ασθενείς ή όταν η κήλη είναι αρκετά μικρή. Σήμερα με την διαθεσιμότητα υψηλής ποιότητας απεικονιστικών εξετάσεων υπάρχει σημαντική βελτίωση στην ταυτοποίηση αυτής της σπάνιας κήλης.
Η μόνη αποτελεσματική θεραπεία για την αντιμετώπιση της Σπιγγέλειου κήλης είναι η χειρουργική θεραπεία. Ο χρόνος εκτέλεσης της επέμβασης καθορίζεται ανάλογα με τα συμπτώματα, με το μέγεθος της κήλης, καθώς και με τον αυξημένο κίνδυνο για την περίσφιξη – ειδικά όταν ο κηλικός σάκος περιέχει έντερο. Οι ασθενείς με αρρύθμιστο σακχαρώδη διαβήτη, βαρείς καπνιστές ή παχύσαρκα άτομα με ΒΜΙ > 40, θα πρέπει να υποβληθούν προεγχειρητικά σε βελτίωση της γενικής κατάστασης. Η περίσφιξη της κήλης ή όταν η κήλη είναι μη ανατασσόμενη απαιτούν επείγουσα χειρουργική αποκατάσταση.
Αποκατάσταση της Σπιγγέλειου κήλης πραγματοποιείται με την ανοιχτή ή με την λαπαροσκοπική μέθοδο. Η ανοιχτή μέθοδος προτιμάται όταν υπάρχει περίσφιξη, όταν η κήλη είναι αρκετά μεγάλη ή όταν υπάρχει δυσκολία για την είσοδο του λαπαροσκοπίου μέσα στην κοιλία, λόγω πολλαπλών συμφύσεων από άλλες προηγηθείσες χειρουργικές επεμβάσεις. Η λαπαροσκοπική επέμβαση εφαρμόζεται σε μικρές κήλες και σε προγραμματισμένες επεμβάσεις. Η νάρκωση είναι γενική. Μετεγχειρητικά ο ασθενής κινητοποιείται την ίδια ημέρα και αρχίζει να σιτίζεται από το στόμα.
Εξιτήριο λαμβάνει συνήθως την επόμενη ημέρα. Μετά από μία περίοδο προσαρμογής η οποία μπορεί να διαρκέσει 2 έως 3 εβδομάδες ο ασθενής εντάσσεται πλήρως στην κανονικότητα.